Innowacja pedagogiczna w Grupie Młodszej


2021-06-25

W bieżącym roku szkolnym w oddziale I – w grupie młodszej, wprowadzona została innowacja pedagogiczna „Pomóż mi to zrobić samemu”, oparta na elementach pedagogiki Marii Montessori. Autorem przedsięwzięcia jest wychowawca grupy - Elżbieta Brońka. Wdrażanie nowatorskiej metody polegało m.in. na wykorzystaniu jej idei, ale także innowacyjnych pomocy dydaktycznych pedagogiki, zarówno oryginalnych, jak i stworzonych z przedmiotów praktycznego życia.

Maria Montessori podkreślała, że „dzieciństwo, a zwłaszcza wiek przedszkolny to najważniejszy okres dla rozwoju człowieka. W tym czasie zachodzą wszystkie podstawowe procesy twórcze nadające kształt osobowości. Dziecko posiada wewnętrzną siłę - energię, która rodzi  spontaniczną aktywność, niezbędną do jego rozwoju”. Zdaniem M. Montessori do 6. roku życia buduje się charakter i inteligencja dziecka. Jest to okres najbardziej chłonnego umysłu, czyli największych możliwości uczenia.

Celem innowacji pedagogicznej, było właśnie wspomaganie indywidualnego rozwoju dzieci, nauka koncentracji, samodzielnego działania, nabycie umiejętności samokontroli błędu – czyli dziecko metodą prób i błędów dochodzi samo do prawidłowego rozwiązania zadania. Nauczyciel staje się obserwatorem, nie podpowiada.

Jakże ważne w okresie edukacji przedszkolnej jest doskonalenie motoryki dużej i małej oraz rozwijanie sprawności manualnych, które są przydatne w nauce pisania, a przede wszystkim w doskonaleniu sprawnego chwytu narzędzia pisarskiego. Sprawność ramienia, nadgarstka, palców doskonali się właśnie przez ruch, manipulowanie, przenoszenie, przekładanie, przesypywanie, przelewanie, chwyt pęsety, szczypiec czy zakraplacza, a niekoniecznie od razu przez utrzymanie w dłoni ołówka i kredki. Takie czynności fachowo noszą nazwę „transferu za pomocą różnych narzędzi”. Mamy tutaj przykład nauki „dwa w jednym”. Przez korzystanie z tego typu pomocy, dzieci ćwiczą nie tylko sprawność manualną, przygotowującą do pisania, ale także doskonalą umiejętności z zakresu życia praktycznego, metodą Montessori. Ćwiczenia z zakresu życia praktycznego i czynności samoobsługowych, potrzebnych podczas ubierania, dzieci praktykowały także ucząc się zapinać i rozpinać guziki, witki, rzepy, klamry, rozsuwając i zasuwając zamek, wiążąc sznurówki czy kokardki. Wszystko w oparciu o pomoce dydaktyczne.

Wzrok, dotyk, słuch, smak  to m.in. podstawowe zmysły człowieka, za pomocą których poznajemy świat. Dziecko wykorzystując zmysły, a także emocje, szybciej się uczy i zapamiętuje. Dlatego też we wdrażanej innowacji pedagogicznej, wykorzystane zostały niektóre sensoryczne pomoce dydaktycznego z zakresu „Materiału Rozwojowego” Marii Montessori. Są to: wieża, schody, kolorowe cylindry, belki numeryczne, tabliczki numeryczne, puszki szmerowe, a także figurki edukacyjne, przedstawiające cykl rozwojowy zwierząt.

W procesie dydaktycznym, dodatkowym plusem było ogromne zainteresowanie dzieci nowymi pomocami, przeznaczonymi do zabawy.